Bir Cümle

Hep ağladım kayıtsız kalmış aşklara
Başkalarına benzemeyen hep imrendiğim o hayatlara
Buruk geçtiğim mekanlara
Bugün diyecek bir tanecik cümlem var!

Hani olurya ağırlaşırsın günden güne
Birinileri hep ona benzer
Olmadık hareketler O'nu hatırlatır
Sevmemeye başlarsın kendini
Aslında sevmemeye başlarsın sadece geçmişini...
İnanmamaya başlarsın sevgi ile bütünleşmiş hiçbir değere...

Kader seni sevmemiştir, şans hiç gülmemiştir
Ve hep bir aşılamayan kronik sitemkarlık zuhretmiştir.
Ki sen severdin yağmuru, yüzüne değen o sert ayazı
Ve bildiğin tüm cümleler bir zamanlar daha ılımlıydı...

Sen şimdi yoksun ya.
Banane zamandan, geleceğin umutlarından, avcumda tutamadıklarımdan
Sen! şimdi içimde yerli yersiz beliren,
Herdaim sızlatan, kemiren...
Ve herşeyi geçtim boğazımdan hiç ama hiç gitmeyen düğümden...
Artık alamadığım her bir nefesten
Gerisini getiremediğim cümlelerden...

Artık bundan ibaretsin hafızamda ve fiile dökülmüş her tavrımda.
Zaman çizgiler koyar suretimize acımasızca
İçimde zehirli sarmaşıklar...
Seni bana getirmeycek o türlü türlü senaryolar...

İşte öyle...

Şimdi söyleyecek bir tanecik cümlem var.

                          (...)