Hangisi kötü artık bilemiyorum...Birden fazla kötü oluyor böyle durumlarda ve herbiri ayrı kötülüklere doğru çekiştiriyor seni..
Hangisine üzüleceğini bilememezlik içerisinde kaybediyorsun O'nu...
Her tarafından aynı anda vurulmuşcasına şaşkın ve acılı bakıyorsun etrafına...
Herşey anlamını yitiriyor ve herşey birden bire anlamlı olmaya başlıyor...
Yürüdüğün kaldırımlar bile...
Her seferinde daha çok kötü denecek his oluşuyor...
Her kötü his bir diğerini daha çok tetikliyor...
İçinden dökülenlerle, dışından da parça parça olarak azalıyorsun etrafta.
Sen azaldıkça içinde çoğalan bir duyguyla başka bir dipsizliğe adım atıyorsun.
Gölgeler biriktiriyorsun içindeki rüzgarlı sahralarda.
Ve her geçmişe yüzü dönmüş hayallere cılız bir ot gibi bakakalıyorsun...
Dirayetsiz, ayakta ama son kozunu güçlüce oynayan yalancı bir ot gibi..
Şuan ki hislerime tercüman bir yazı
YanıtlaSilYüreğinize sağlık
Gezginay;
YanıtlaSilDirayetsiz, ayakta ama son kozunu güçlüce oynayan yalancı bir ot gibi yani..
Aramıza hoşgeldin...
dipsizliğe adım atıyorum sürekli. ve kendimi kuyunun dibinde bulmaktan korkuyorum. hislerimin tercumanısın sen! anladım.. iyi kii gelmişim bu blog'a!!
YanıtlaSilmisisipi:
YanıtlaSilİşin içinde dipsizlik hissi varsa: Korkular var, yarım kalmışlıklar var, umutsuzluklar var, geride kalamayanlar ya da kalsın diye uğraşıp canımızı yakanlar var...
Dipsizlik varsa durum tehlikeli
Dibine kadar gidip de yok olmak var...
iyi ki gelmişsin bende sevindim...