Sonbaharın sonunu
getirirken
Kışa
yüz tutarken giysiler
Veda vaktine yaklaştıkça
Ve üzüldükçe geri de kalan
bakışa
Okuduğunu
sanırken zihnini
Kendinle çelişirken
Günler sayılıysa eğer
Sözsüz elvedalar uçuşurken
bir koridorda
Son kez elini uzatmışken
Bir bakış
kalır hatıra niyetine
Al sakla bunu der gibi
Dakikanın yarıda biri
Zaman yokken onca
zamanın içinde
Saklamak yine de bir
tebessümü
Tek bir cümleyi
kıymetlendirmek
Bir muhabbeti öylesine
özlemek…
Evvel zaman içinden
çıkıp gelmiş gibi
Neye benzediğini
dillendiremediğin
Zamandan öte bir hal ile
hem-hal oluvermek
Kışta bitti iyi mi?
Toplanan onca yazlık eşyaya
rağmen
Şimdi
tekrar baharın ümit veren halleri
Mazinin birkaç tatlı hatırası
Aslında en başından tam olan hikaye(ler)
Bir güvercin avlusu tek
kare tek bir his ile çekilmiş
Mütebessim bir yokuş
Demli bir çay
Yine kediler sarmış
her yanı
Cebimde susturduğum
muhabbet
Karşıdan selam veren çatılar…
Martılar yok bu balkonda
Bir koku var
Sadece tek bir koku var…
Tarihi içine katmazsan
ve sardunyaları saymazsan
Orda öylece bekleşen
maziden bir koku var…
***
~S’özde Yazar~
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder