Arnavut kaldırımlarda taşlara takılıyor ayaklarım
Sana doğru geleyim derken yol bitiyor
Ufuk çizgim…
Seni görmeden sona eriyor…
Bir söz senden daha çıkmadan
Diline değmeden
Elime, gözüme, yüreğime değiyor.
Nasıl oluyor biliyor musun?
Sonu biz olmaya kadar varıyor
Sonrası yersiz bir cümle gibi boğaza diziliyor.
Çırpınmaktan başka bir şey değil bu biliyorum.
Anlatamadıkça sıkışan göğüs kafesim
Ve son cümlemi söylermişçesine,
Dertli bir telaşem var.
Ama zaten bunu biliyorsun…
Sen bana dair,
Anlatamadığım her ne varsa,
Her ne yaşıyorsam işte,
Hepsini biliyorsun…
Ruhu iç içe muhabbetler sarıyor bedenimi
Isıtıyor,
Eritiyor,
Eziyet ediyor…
Sözsüz cümlelerin var
Beni benden alıyor…
~S'özde Yazar~
şarkılarla...
